دوباره… زندگی

زن می‌بافد. چشم‌های زن بلوچ پر است از قصه‌های ناگفته و دست‌هایش آبستن کلماتی که لا به ‌لای تار و پود پارچه‌های سنتی نقش می‌بندند. نخلستان‌ها روزهاست که در سکوت، به خوابی عجیب فرو رفته‌اند و خشکسالی در بلوچستان بیداد می‌کند. خرماهایی که تب تند رسیدن داشته‌اند، در رویای زن و مرد بلوچ مدت‌هاست که مرده‌اند و قایق‌هایی که سرنوشت را رقم می‌زدند، متروکه و مستعمل شده‌اند. از زمین و زمان آتش می‌بارد و خشکی تا عمق جان زندگی رخنه کرده است.

اما زندگی همچنان به قوت خود باقی‌ست. باید ادامه داد. زن بلوچ دست به ‌کار می‌شود؛ سوزن‌دوزی‌های بلوچی رج پشت رج به پیش می‌روند. کوک‌های رنگی روی تن پارچه به اشکال مختلف پدیدار می‌شوند. روایت‌هایی بدون تاریخ انقضا که با تاریخ سیستان و بلوچستان نسبتی نزدیک دارند. زن می‌بافد تا چرخ زندگی بچرخد؛ چرا که او زندگی را بلد است. سر بزنگاه سر می‌رسد و با همتی عجیب می‌بافد.

در میان روزمرگی‌های شلوغ، بچه‌داری، رتق و فتق امور خانه، و در سکوت شب‌ها، هنر بلوچی را کوک می‌زند. سینه‌اش گنجینه‌ای از نقوش آبا و اجدادی بلوچی و قصه‌هایی است که در جمع زنان شنیده است. زن بلوچ به زندگی ارج می‌نهد، آن را ستایش می‌کند و به رسم دیرین، هنر بلوچی را در متن زندگی جاری می‌سازد. نقش‌ونگارهای بلوچی، انعکاسی هوشمندانه از طبیعت، جهان، و ژرفای ضمیر زن هستند که در این روزهای سخت، خانواده را سر پا نگه می‌دارند. در سکوت، موسیقی گوش‌نوازی می‌نوازد و حرف‌های ناگفته‌اش را در میان پارچه به امانت می‌گذارد تا ماندگار شوند.

زندگی سخت می‌گذرد، اما همیشه می‌توان امیدوار بود. می‌توان به آنچه تو را متمایز می‌سازد امید داشت: هنر سوزن‌دوزی بلوچی. زن و دختر بلوچ با دستانشان اعجاز می‌آفرینند، به زندگی معنا و تداوم می‌بخشند. در زمانه‌ای که مرد خانه درمانده شده، زن با همین موتیف‌های بلوچی و اشکال هندسی ملون، به معیشت خانواده و سرپا ماندن خانه کمک شایانی می‌کند. او عاشق است؛ عاشق زندگی و سقفی که چارچوب خانه را نگه می‌دارد. سوزن‌دوزی بلوچی برای او تنها سرگرمی نیست؛ قوت جان است که با آن زندگی را رنگ می‌زند و به آن هویت می‌بخشد.

روزها و شب‌های بسیاری در راه‌اند، و زن می‌داند که این نقش‌ونگارهای بلوچی، میراث مادران، نه‌تنها نگاهش را نوازش می‌دهند بلکه هویتی نو به او می‌بخشند؛ زنی که گوشه‌ای از چرخ زندگی را به دست گرفته و در چرخاندن آن به همسرش یاری می‌رساند.

سوچن، یک مجموعه کارآفرینی و برندی اجتماعی است که بر پایه ذوق و هنر زنان بلوچ و توان بی مانند آن ها در تلاش برای تحقق رویاهایشان فعالیت می کند. در سوچن، ما هنر باستانی و قدیمی سوزن دوزی بلوچی را که میان زنان بلوچ، نسل به نسل، از مادر به دختر به ارث رسیده است و آن را به صورت فعالیتی روزمره انجام می دهند، ارتقا داده ایم و به کمک طراحی مدرن و استفاده از متریال ارزشمند و با نگاه به جریان دنیای مد و استایل، محصولاتی ارائه کرده ایم که اصالت و ماندگاری را به سبک زندگی امروزی اضافه می کنند. از اکسسوری های مردانه مانند کراوات سوزن دوزی، پاپیون و دکمه سراستین گرفته تا زیورآلات زنانه همچون گردنبند و گوشواره نقره و تل مو، تا لوازم دکوراسیون و منزل مانند رانر و رومیزی سوزن دوزی شده، هر آن چه در سوچن عرضه می شود هنر دست زنان بلوچ است که رج به رج در تار و پود پارچه شکل گرفته است و در کنار مواد ارزشمندی مانند نقره، ابریشم و گلابتون، به محصولی ارزنده و شکیل تبدیل شده است.

تمامی کالاهای سوچن، دست بافت، دست دوز و دست ساز اند؛ حتی زینت های نقره کاملا با دست ساخته و پرداخته شده و با نقره خالص ۹۵۰ عیار در کارگاه کوچکی در زاهدان تولید می شوند. سعی ما در سوچن این است که همواره قدر و ارزش هنر سوزن دوزی بلوچی را حفظ کنیم و با کمک طراحی مدرن و تولید محصولات کاربردی، این هنر را به بهترین شیوه در اختیار مخاطبی قرار دهیم که ارزش و اصالت هنر بومی ایرانی را درک می کند و مایل است تا در این سفر تاریخی به بافته های رنگارنگ ۱۵۰۰ ساله بلوچی و ذهن پرشور و پرنقش زنان بلوچ، ما را همراهی کند.